ağarmaq

ağarmaq
f.
1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar.
2. Qarla örtülmək, qar basmaq. Qar basmış və ağarıb gedən çöllərdən və təpələrdən başqa bir şey gözə dəymirdi. M. İ.. Ağarıbdır düzlər, çöllər; Buz bağlayıb çaylar, göllər. M. S..
3. Görünmək, öz ağlığı ilə nəzərə çarpmaq (ağ şey haqqında). Dağların başı ağarır. Uzaqdan bir şey ağarır. – Sadə izlər belə yox daşlarda; Ağ dumanlar ağarır qaşlarda. S. V..
4. Yuyulub təmizlənmək, silinib təmizlənmək, parıldamaq, rəngi açılmaq. Çəngəlbıçaqlar sürtüldükdən sonra ağardı.
5. Saç və saqqala dən düşmək; çallaşmaq. Başı ağarmaq. Saqqalı ağarmaq. – Ağardı muyi-sər, qəddin xəm oldu, taqətin getdi; Sənə layiq deyil, Seyyid, belə məşuqəbaz olmaq. S. Ə. Ş..
6. Rəngi getmək, solmaq, bozarmaq. Parça yuyulan kimi ağardı. Gündən paltarım ağardı.
7. Açılmağa başlamaq; dan yeri sökülmək, işıqlanmaq. Gözü üfüqə sataşanda səmanın ağardığını hiss etdi. M. C.. Şərq üfüqləri ağarmağa başlayırdı. M. İ..
8. İrinləyib yetişmək (yara, çiban).
9. Yetişib vaxtı ötmək. . . Gömgöy olan bir taxıl, görürsən bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür. S. R..
10. məc. Üzünün rəngi qaçmaq (qorxudan). Sərdar Rəşidin üzü qızarır və yenə də ağarırdı. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ağarma — «Ağarmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bət-bəniz — is. bax bəniz. Şiddətli ildırımdan Günəş bağırdı. O birilərində də bətbəniz qalmadı. A. Ş.. Üçgünlük dəniz səfəri çoxu gəmiyə minməmiş əsgərdə bət bəniz qoymamışdı. Ə. Ə.. <Pərzad:> Buna bax! Qızın bət bənizi qalmayıb ha! M. C.. Bət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağarışmaq — f. 1. Ağarmaq, görünmək (çoxlu ağ şey haqqında); ağarmağa başlamaq. Dəmir yolundan o yana . . qamışlıqlar arasında balaca gölməçələr ağarışırdı. M. Hüs.. Üfüq yavaş yavaş ağarışırdı; Tarlada üç dəstə qız yarışırdı. S. V.. 2. Bax ağarmaq 7 ci… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dan — is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı. – Axşamın sirrini dan bilər. (Ata. sözü). Sübhün xəbərini gətirəndə dan; Yorğun dost gözləri halsız qapandı. M. D.. Dan atmaq – bax dan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zeh — I (Gəncə, Goranboy, Tovuz) rəf. – Nənəm deyir ki, biz zehə qav qajax yığardıx, indiki öylərdə zeh yoxdu (Goranboy); – Dayımgillərdə indi də var zeh (Tovuz) II (Kürdəmir) haşiyə. – Pəncərənin qırağına zeh çəkdilər III (Cəbrayıl) taxtaları bir… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəyazlanmaq — f. Ağarmaq, ağ rəng almaq. Pərdə bəyazlandı, lampalar söndü, kino verilişi başlandı. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dən — is. 1. Dənli bitkilərin məhsulunun hər bir dənəsi, ayrı ayrı toxumu, tumu. Dənin ağırlığından sünbüllər başını əyir, biçinçilərə gəl gəl deyir. M. C.. Qarğıdalının da dəninin çox hissəsi sulu karbonlardan ibarətdir. Dən bağlamaq (tutmaq) – dənli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”